खरे ज्येष्ठ नागरिक

*माणसाने वय वाढल्यावर जेष्ठ व्हावे, म्हातारे नाही....*

*वय वाढणे हा निसर्गक्रम आहे* म्हणून आपण स्वत:ला *आता आपण म्हातारे झालो* असे म्हणू नये.....

*ज्येष्ठत्व* अन् *म्हातारपण* यातील फरक समजून घ्यावे...

*म्हातारपण* इतरांचा *आधार शोधीत* असते,

 तर *ज्येष्ठत्व* *दुसऱ्याला आधार देते*.

म्हातारपण *लपवावेसे* वाटते, 

तर ज्येष्ठत्व *दाखवावेसे* वाटते.

म्हातारपण *अहंकारी आणि हेकेखोर* असते, 

तर ज्येष्ठत्व *अनुभवसंपन्न, विनम्र व संयमी* असते.

म्हातारपण *तरुणांच्या जीवनात लुडबुड* करते, 

तर जेष्ठत्व तरुणांना *त्यांच्या मताप्रमाणे जगण्याचा अवकाश देते.*

म्हातारपण *'आमच्या वेळी असे होते'* अशी किरकिर लावते,

तर जेष्ठत्व *बदलत्या काळाशी जुळवून घेते.*

म्हातारपण आपली  *मते तरुणाईवर लादू पहाते*, 

तर जेष्ठत्व *तरुणाईची मते जाणून घेते.* 

म्हातारपण जीवनाच्या संध्याकाळी *मरणाची वाट पहात* दिवस कंठते,

तर ज्येष्ठत्व जीवनाच्या संध्याकाळी सुध्दा *उष:काळाची वाट पाहत बालक्रिडा वा तरुणांचे दिपवणारे कर्तत्व कौतुक भरलेल्या नजरेने पाहत आनंदाने* जीवन जगत असते.

थोडक्यात काय तर...

*ज्येष्ठत्व अन् म्हातारपण यातील फरक समजून घेऊन जीवनाचा आनंद मनमुरादपणे घेता आला पाहिजे*...